lanie wody

Woda jest produktem dostarczanym bezpośrednio do naszych domów, co zawiera to wiedzą tylko jej dostawcy/producenci. Jak każdy produkt, woda musi mieć taki termin przydatności, żeby się nie popsuła nim ją kupimy, stad konserwanty; chlor, uzdatnia-cze, polepszacze, dodatki zapachowe i inne, zabójcze dla naszego organizmu. Potem to już nasza sprawa jak ją zmarnujemy. Podwyżki będą i im częściej będziemy mieli sraczkę, tym więcej wody wypłynie z kranu do ścieków a za to dodatkowo trzeba zapłać. Nie łudźmy się. Deficyt jest, podwyżki będą. „Srało się do zupki?”- powiedziała łysemu papuga, której pióra na głowie wypadły od gorącej zupy, bo właściciel jej łeb zanurzył, gdyż nieustannie do potrawy mu kakała.

Narośl wokół dostarczanej wody pęcznieje; a to sitka, filtry, krążki rozmaite, do wewnątrz, na zewnątrz, kombinacji jest wiele, wybór nieograniczony – kup!  Kupiłam 1,5 litrowy, szklany dzbanek do herbaty, że nie pijam herbatek wonnych i bezwonnych, od dłuższego czasu wlewam do dzbanka kranówkę, żeby się odstała nim jej użyję do gotowania, niech odparują trutki lotne. Na dnie mojego dzbanka, póki co nic się nie gromadzi, żaden szlam, żaden osad. Ale nie wszyscy tak dobrze mają. Niektórzy Krajanie mają tak mętną wodę w kranie, że nie widzą nadziei na poprawę.

Prowadzi się nieustanne poszukiwania cennych ciągów, kabli, wszędzie rozbudowy i przebudowy, przez cały rok przetargowe wykopki. „Hydraulicy” penetrują rury, bo jak nie zatkane, to przerdzewiałe, przeterminowane, przez pomyłkę itd., do rurociągu wnikają drobnoustroje i w naszych bojlerach w idealnej temperaturze bezpieczno-oszczędnościowej 30-40 ⁰ C, namnażają się i wnikają do naszych organizmów niczym nasienie z prącia, żeby zagnieździć choróbsko. Dlatego od czasu do czasu musimy podkręcać termostaty, podnosić temperaturę w bojlerze do 70⁰ C w celach antykoncepcji, bo wtedy mamy gwarancję, że nie namnożą się bakterie i nie pojawi się niechciana infekcja. To oczywiście kosztuje, ale zatroskana Energa zaprosi nas w celu zakupu paneli słonecznych i mamy kolejny ból głowy, nie od bakteryjny, ale nadal finansowy.

Ilekroć nowi przechodzą obok studni na wsiowej drodze, muszą do niej napluć, wrzucić coś zbędnego, zamieszać kijem, przecież to jeszcze nie produkt, więc niczyje, do rowu melioracyjnego można wrzucić stary akumulator, oponę i każde inne badziewie, po mokradłach pojeździć kładem, tak aż okolica nie ma czym oddychać - ależ, czemu nie? Nad jeziorem, stawem, rzeką wyprawia się cuda! Taki stosunek do wody i generalnie do Natury mają ludziska bez wyobraźni. 

Lanie wody jest nadzwyczaj popularne, aż woda stanie się produktem PO-wydalniczym i już nikt nie będzie miał wątpliwości, że była bezcenną.