Translate

czwartek, 31 grudnia 2015

Noworocznie


































„Jedyna rzecz jaka się nigdy nie zmienia,
 to to,
 że wszystko się ciągle zmienia.
Jeśli coś nie stanowi dla Ciebie wyzwania,
 to najprawdopodobniej Cię to nie zmieni.”


czwartek, 24 grudnia 2015

w dzień Bożego Narodzenia



czujemy jedną chwilę małą,

że nasze serce jeszcze dycha,
że nie ze wszystkim nam stwardniało"... W.Młynarski


W piękny dzisiejszy dzień, czułam wiosnę, ciepłe promienie nisko wędrującego słońca grzały jak w marcu, było cicho, spokojnie, bezwietrznie, na drzewie figlowały sikorki i nigdzie śladu śniegu.





środa, 9 grudnia 2015

bo zawsze pamiętamy

                                        

Właśnie skończyliśmy oglądać kolejną dramę koreańską, 
 dla nas to był właściwy czas. 


Śmiejąc się i płacząc oglądaliśmy 20 odcinki w ciągu 3 dni - najbardziej emocjonalne sceny jakie kiedykolwiek widziałam .
… przeznaczenie, miłość, ból, wielkie cierpienie, film pełen emocji, dotyka serca, w smutnych momentach sprawia, że łzy same płyną. Było wiele smutku, ale nie żałuję. 



niedziela, 6 grudnia 2015

pierwsza miłość księcia

황태자의 첫사랑 First Love of the Prince - romans w 18 odcinkach
… świat kręci się wokół syna milionera Gun Hee, lekkomyślnego i nieodpowiedzialnego "Księcia" sieci kurortów, który poznaje w Japonii Yoo Bin, znajomość sprawia, że Gun Hee podpada ojcu, z zemsty stara się uprzykrzyć życie dziewczynie, ale pojawia się miłość, dziewczyna jednak zakochana w Seung Hyunie, ambitnym i skupionym na karierze… zawiązał się węzeł gordyjski. Dużo radochy z oglądania.
Ragtime zaskoczył i zachęcił do oglądania. Bez ruszania się z domu zwiedzałam kurorty J.     
 Sung Yu Ri jako Kim Yoo Bin
Cha Tae Hyun jako Choi Gun Hee ("Książę")
Kim Nam Jin jako Cha Seung
Hyun Lee Jenny jako Shin Ye Suh 



wtorek, 1 grudnia 2015

jeśli masz szczęście do d...postaw szlaban!

Urzędas wszystko potrafi, choć stworzony został dla petenta, jak dupa do srania, jednak nie wywiązuje się ze swoich zadań tylko miesza, kombinuje, utrudnia życie na różne sposoby, niemożebności mnożąc, podatnika ma za nic! Musisz do niego przyjść, uświadomiony w kwestii przepisów, którymi żongluje dla hecy i na własny użytek, siedzi głaz nieczuły, swego zada nie ruszy nawet do drugiego pomieszczenia, gdzie podobni w poduszeczkę z nudów bąki puszczają, głowa boli od pytel-sraki i spychologii, z przyjemnością i bez skrępowania przesyłają skołowanego potrzebowskiego z działu do działu z takimi komentarzami, że lepiej by się nie pokazywał więcej bez wziątka i to w ładnym opakowaniu.
Kiedy pojawia się problem na literę d, krew się we mnie burzy, bo ‘d’ to droga - jasny gwint! Takowa kojarzy się z publiczną, chyba jestem przy zdrowych zmysłach? Nie potrzebuję drogi jedynie na własny użytek a tymczasem dostaję nieoczekiwanie w prezencie kolejną niechcianą.    
W ubiegłym roku z drugiego krańca ojczystego, gdzie nawet nie bywamy, obarczono nas groszowym podatkiem za drogę a właściwie kawałeczek drogi, która jak Filip z konopi pojawiła się w Księgach wiekuistych a tej wiosny już odpowiedzialnością zbiorową dowalili, bo tylko nas namierzyli (naiwny emerycie dostaniesz po d…, bo cię przyd…) nakazem płatniczym na kwotę połowy już okrojonej emerytury.
Dwa razy przeganiali Publikę, bo się w piaskownicy wybierali na piastowanie, nic nie robili z w starym składzie, bo nie wiedzieli, komu nieład scedują, przesiedzieli zimę, wiosną się odświeżyli, latem wywczasowali a teraz nawalili na całym froncie.
Ledwo wybrnęliśmy z jednej pułapki, bęc, sidła zastawili w innym lesie, tym razem za bramą moją, na swoim, czyli urzędniczym terenie.
Wsiowym zbudowali kaaaawał drogi, będzie tego z 200 metrów, ale do mnie drogi, jak nie ma tak nie będzie, choć medium kanalizacyjne i wodociągowe przysypali Euro piaskiem, fama głosi, że kostkę brukową ukradziono, złodzieja nie złapali a ja się pytam, czemu dojazd do domostwa mego zrujnowali, płot nadwyrężyli, puszek i śmieci nawrzucali do ogrodu, na moim gruncie pod moją nieobecność zwalili korzenie zawalidrogi - tak budowali jednym a drugim kij w oko. Chamstwo! Pieniądze fundowane poszły, winowajcę znaleźli w „mojej własności”, do inwentarza dopisując mi grunt pod drogę- żeby ukryć - co?   Wszystko moim kosztem i w najlepsze beztrosko szkodzą dalej, wartość mojej działki żadna, bo droga podobno moja, potencjalni nabywcy toną w papierkowej niemocy, ja mam czekać na cud. Uprawomocnią morgi drogowe, gotowi przysłać nakaz płatniczy za podatek?
W Naczalstwie porządek inny, droga publiczną i żadnych problemów ani oczekiwań, ale trzeba było tam dojechać i dociekać prawdy.
Można inaczej?
Kiepskim urzędnikom na drodze do kariery stawiam szlaban, bo przecież nie postawię go na drodze publicznej!

Nie mam telewizora, nie frustruję się fikcjami i komentarzami, 
realu mam dość! 
Siedzę w dramach koreańskich. 
Oprawa muzyczna seriali jest miła dla ucha, świeża, interesująca i zaskakująca, buduje napięcie i przyjemnie wtapia się w tło słucha się jej z przyjemnością.
Koreańczycy czerpią garściami ze światowej muzyki, czasem słyszę naszą rodzimą a nawet nuty z kościelnych pieśni i kolęd.
Muzyka i lekka piosenka  zawsze wprawiają mnie w dobry nastrój.



I jeszcze coś dodam. Są słowa hasła, ich energia rozpiera, daje siłę przekazu i są ludzie, którzy tworzą naszą rzeczywistość - energia z pasji przekłada się na rzeczy, do których nie musisz czuć zamiłowania... 

czwartek, 19 listopada 2015

Jesteście otoczeni!

You're Surrounded Komedia sensacyjna.
P4 –nowi rekruci, zmuszeni pracować jako zespół, nie pałają entuzjazmem, pracą wybrali z różnych, nie do końca słusznych pobudek. Główny bohater młody, dopiero rozpoczyna służbę, ma świetną pamięć, umiejętność kojarzenia faktów, nie potrafi jeszcze z nich korzystać, ponadto skrywa tajemnicę …






czwartek, 12 listopada 2015

Robin Hood

 po koreańsku był zabawny, 
 dostępne napisy pl.
dobry scenariusz, ilość odcinków 24, 
 ale znakomicie się oglądało,
 to inny rodzaj kina, 
 kończy się nie powiem…, ale polecam.


To jest absurdalne, oderwać się nie sposób, moje dziecko powiedziało
- „to głupie jak tapeta w kwiatki, oni dają chyba do tych dram glutaminian, a ten, jak wiadomo poprawia smak i uzależnia”. 
Prawda, zarwane nocki, obowiązki dnia codziennego nie są już pierwszej ważności. 

sobota, 7 listopada 2015

serial

 Hong Gil Dong o koreańskim Robin Hoodzie. 

Młody Hong Gil Dong, nieślubny syn ministra (drania), nie ma zaczątków na bohatera ludu, większość czasu spędza polegując, jest utrapieniem dla mieszkańców miasteczka i kupców, ale tak naprawdę nie lubi niesprawiedliwości świata. Pewnego dnia, postanawia wyruszyć do Chin, na drodze pojawia się Yi Nok, dziewczyna wesoła i naiwna, która właśnie stamtąd wróciła a w drodze powrotnej spotkała tajemniczego młodego mężczyznę, losy zaczynają się splatać, tajemnice z przeszłości wpływają. Dziewczyna mieszka z dziadkiem, zamierzają zbić fortunę w Korei. 
Młode serca, przyjaźnie, galimatias powinowactw, rządy i nierządy, szaleństwo na tle władzy, poczynania obłąkanego króla…






Słowem, obłęd na tle władzy,  dlatego odżywiam się dużą ilością błonnika, żeby nie zasiadać zbyt długo na tronie i nie napawać się własnym smrodem, nie mam na to czasu, kolejne dramy czekają! 

sobota, 31 października 2015

Bio...?



Uwielbiam kasze. Najbardziej lubię gryczaną, ta służy mojemu zdrowiu, nie mam uczulenia na nią i na inne także, ale nie jadam pszenicy, paszy dla zwierząt też. Szlag mnie chciał trafić, kiedy w Bio produkcie -kaszy gryczanej, znalazłam takie oto ‘śladowe’ ilości:



Pytam, co to jest?
Czyżbym trafiła na zmiotki magazynowe?
Ktoś ze mnie mocno zakpił!

 Jak na śladowe ilości w kaszy gryczanej, to sporo tego czegoś!...?

Te dwa opakowania nie wyglądają podejrzanie.



Nie śpieszcie się przy zakupach, oglądajcie, co wciskają w sklepie i nie dajcie się zwariować, zwracajcie uwagę sprzedającym, jeśli coś jest nie tak, niech natychmiast usuną to badziewie z półek, nie każdy ma czas szukać dziury w całym. Takich produktów niewolno sprzedawać! 
To są nasze pieniądze i nasz czas!
Współczuję osobom uczulonym i tym, które wiedzą, co to celiakia i śladowe ilości glutenu, ciężko im w codziennych zabiegach o dobre samopoczucie i zdrowie.

Żeby się uspokoić spróbuję pooddychać w rytmie oddechu takiej muzyki. 


Obyśmy doczekali pogodnej starości w zdrowiu i radości! 



poniedziałek, 26 października 2015

zakładam słuchawki

…to flamenco­? - Jezus? … Piękne! 
Proste, powtarzalne, dzieło sztuki muzycznej, fuzja zmysłów. 
Niesamowity Estás i Reka, dwie wspaniałe dusze i chemia między nimi, hipnoza tańcem. Współpraca artystów zalewa serce uczuciem ciepła w dżdżysty dzień. 
  

piątek, 23 października 2015

komoda

W pustym pokoju stoi komoda, myślałam, że będzie w niej przechowywała skarby; klocki, kredki…, lubiła rysować, po ścianie też, nie złośliwie, tak zwyczajnie, jak robią to dzieci, żeby sprawdzić czy ta wielka biała powierzchnia kolory przyjmuje, niestety kropki i kreski pochłonął remont, biel pokryła nieliczne pamiątki, tylko komoda została, namalowałam na niej owoce i kwiaty dla buzi o szerokim uśmiechu, dźwięcznym, kiedy jeszcze była z nami, teraz już bezgłośny rozmywa się, blaknie i przy byle szeleście znika, czas zaciera wspomnienia, widzę, gdy ścieram kurz z porzuconego mebelka, roześmiana niknie, każdej jesieni coraz szybciej rozpływa się w powietrzu pochłaniana przez gęstniejącą mgłą, jakiś czas temu odpłynęła z Przyjacielem ze szpitalnego łóżeczka, czuję rozdzierający ból, łzy połykam, żeby nie było potopu…, czasem na moment błyśnie taka Doskonała, w kropli deszczu zawiśnie tęczą brylując w promieniu przepuszczonym przez liście, w dziwnym kształcie obłoków, w pajęczynie utknie złotym skraweczkiem czegoś…, żeby na dłużej, nie…, ulotne to takie…, śpieszy się…, musi tam być szczęśliwa…     





   

piątek, 16 października 2015

Jesień

wielobarwna, soczysta w kroplach deszczu, chłodno pokazuje iluzje, nie zmierza do końca, przygotowuje się do nowego, to czas na spokój i dumę z mądrości odczuwania tętna życia, chłodu, ciepła, radości i podniecenia tym, co się właśnie wydarza, więc mimo wieku, wyzwala u mnie jak u nastolatki pozytywne emocje niekończącej się ciekawości.  

W ciele utrzymuję porządek na bieżąco, nie używam chemii, kremów, sztucznych tapet, krochmalu, szamponów, past świecących po zmroku ani podobnych specyfików. Jak to możliwe, że się jeszcze nie rozpadłam? Ano, jest jak jest, co się ma pomarszczyć się samo pomarszczy, bez starań z mojej strony. Pasty używam indyjskiej bez fluoru, wybielam zęby olejem kokosowym, mleko kokosowe świetnie usuwa moje zmarszczki, kozieradka jest jak szampon, przywykłam do jej zapachu, mydło naturalne, dopasowałam i go nie nadużywam, by nie zmywać nim filtru z witaminą D.  
Remont jesienny chaty zrobiony już dawno, Papcio w starej kapitańskiej koszuli łaził po dachu, szukał dziury w całym, znalazł przy kominie, gdzie materia pracuje najintensywniej, uszczelnił dekarską taśmą, zajrzał do komina, trochę powalczył z sadzą a w wentylacyjnym pogmerał, bo wiosną pszczoły leśne usiłowały w nim zamieszkać. Zrzucił starą antenę, która już do niczego się nie przyda, pozwijał węże ogrodowe, przygotował drewno na opał, przy okiennych zamkach majstrował i coś mamrotał, że kiedyś, jak zaleje nas gotówka, przy generalnym trzeba wymienić całość. W naszej sypialni zmieniam tylko pościel i siatkę w oknie, żeby nietoperze i owady nas nie odwiedzały, zamek potrzebny jest tylko, kiedy wieje silny wiatr, bo okno praktycznie jest otwarte przez całą dobę i przez cały rok, ciepło nie ucieka, bo nie ma tam grzejników, uwielbiam spać w chłodzie i nawet gdy jest -100 C, okna nie zamykam, trzeba tylko szybko wejść pod kołdrę a rano gimnastyka i wiać nim zamarzniemy, nie sypiam jeszcze w czapce, ale zrobię bawełnianą i zobaczę czy będzie przyjemniej, bo szron dokoła paszczy mnie wkurza, gdy trafi na uszko.
Czekam na babie lato, chcę jeszcze chwilkę nacieszyć się ciepłem. Grzybów nie lubię i ich nie zbieram, choć w młodości ochoczo za nimi się uganiałam, cóż wiek robi swoje, teraz raczej za narybkiem się rozglądam, gdy pada deszcz koreańskie dramy dostarczają mi świeżej uciechy.





Drama Secret Garden
opowiada historię
aroganckiego ekscentryka z wizerunkiem pozornej perfekcji
i
ubogiej, pokornej dziewczyny, której piękne ciało staje się przedmiotem zazdrości.
 Przypadkowe spotkanie, pełne napięcia momenty, rosnące przeszkody, komplikuje dziwna zamiana ciał.
            

wtorek, 13 października 2015

lanie wody

Woda jest produktem dostarczanym bezpośrednio do naszych domów, co zawiera to wiedzą tylko jej dostawcy/producenci. Jak każdy produkt, woda musi mieć taki termin przydatności, żeby się nie popsuła nim ją kupimy, stad konserwanty; chlor, uzdatnia-cze, polepszacze, dodatki zapachowe i inne, zabójcze dla naszego organizmu. Potem to już nasza sprawa jak ją zmarnujemy. Podwyżki będą i im częściej będziemy mieli sraczkę, tym więcej wody wypłynie z kranu do ścieków a za to dodatkowo trzeba zapłać. Nie łudźmy się. Deficyt jest, podwyżki będą. „Srało się do zupki?”- powiedziała łysemu papuga, której pióra na głowie wypadły od gorącej zupy, bo właściciel jej łeb zanurzył, gdyż nieustannie do potrawy mu kakała.
Narośl wokół dostarczanej wody pęcznieje; a to sitka, filtry, krążki rozmaite, do wewnątrz, na zewnątrz, kombinacji jest wiele, wybór nieograniczony – kup!  Kupiłam 1,5 litrowy, szklany dzbanek do herbaty, że nie pijam herbatek wonnych i bezwonnych, od dłuższego czasu wlewam do dzbanka kranówkę, żeby się odstała nim jej użyję do gotowania, niech odparują trutki lotne. Na dnie mojego dzbanka, póki co nic się nie gromadzi, żaden szlam, żaden osad. Ale nie wszyscy tak dobrze mają. Niektórzy Krajanie mają tak mętną wodę w kranie, że nie widzą nadziei na poprawę.
Prowadzi się nieustanne poszukiwania cennych ciągów, kabli, wszędzie rozbudowy i przebudowy, przez cały rok przetargowe wykopki. „Hydraulicy” penetrują rury, bo jak nie zatkane, to przerdzewiałe, przeterminowane, przez pomyłkę itd., do rurociągu wnikają drobnoustroje i w naszych bojlerach w idealnej temperaturze bezpieczno-oszczędnościowej 30-40 0 C, namnażają się i wnikają do naszych organizmów niczym nasienie z prącia, żeby zagnieździć choróbsko. Dlatego od czasu do czasu musimy podkręcać termostaty, podnosić temperaturę w bojlerze do 700 C w celach antykoncepcji, bo wtedy mamy gwarancję, że nie namnożą się bakterie i nie pojawi się niechciana infekcja. To oczywiście kosztuje, ale zatroskana Energa zaprosi nas w celu zakupu paneli słonecznych i mamy kolejny ból głowy, nie od bakteryjny, ale nadal finansowy.
Ilekroć nowi przechodzą obok studni na wsiowej drodze, muszą do niej napluć, wrzucić coś zbędnego, zamieszać kijem, przecież to jeszcze nie produkt, więc niczyje, do rowu melioracyjnego można wrzucić stary akumulator, oponę i każde inne badziewie, po mokradłach pojeździć kładem, tak aż okolica nie ma czym oddychać - ależ, czemu nie? Nad jeziorem, stawem, rzeką wyprawia się cuda! Taki stosunek do wody i generalnie do Natury mają ludziska bez wyobraźni. 

Lanie wody jest nadzwyczaj popularne, aż woda stanie się produktem PO-wydalniczym i już nikt nie będzie miał wątpliwości, że była bezcenną. 

niedziela, 4 października 2015

Nie na wszystkich wieszam psy!

Ze świecą szukać prawdziwego lekarza!
W mojej telefonii kablowej, siedzi bezmyślny ‘przemyśl’, cała farma przemysłowa, oczekująca ode mnie posłuchu i to dla mnie nie jest niespodzianką, ciągle mnie zapraszają na jakieś prezentacje, degustacje, badania a ostatnio diagnozy (wyjątkowo wyrafinowane)- grożą, że jak się nie poddam to zaszkodzę sobie jako sknera oszczędzająca na zdrowiu, więc gdy pluje ze słuchawki dydaktyką, imputując, że mam do odebrania w aptece pojemniki, nie na mocz i grube, tylko próżniowe, chyba na organy, żebym chałupniczo wypatroszyła i oddała po dobroci, ale wcześniej powinnam wysłuchać półgodzinnej pogadanki- jakbym skora była do szastania swoim czasem, ja taka łaskawa ani łatwa nie jestem, podziękowałam i ryp słuchawką, nawet specjalnie się nie zirytowałam tym natrętnym oczekiwaniem posłuchu z mojej strony, ochoty wydzierać wolnej chwili na takie pierdoły nie mam i pieniędzy na przejazd do konkretnej apteki, w której szarlatani dybią na moją emeryturę.    
Przyznaję, chyba sprowokowałam to prześladownictwo, przekopując pytel-kabel, w zamierzchłych czasach, teraz mogą mnie bez ochrony danych dręczyć liniowo.
Onegdaj z wrośniętymi w monitor gałami, siedziałam przed komputerem szukając, przyczyny cierpienia, co nie było łatwe, bo wiedza tajemna była ściśle zarezerwowana dla zarejestrowanych wybrańców fortuny, jak mi się zdawało, ba nawet jestem tego pewna, wcześniej u specjalistów szukałam ratunku, diagnoza była do luftu, uśmierzającym tuszowaniem i truciem skutkowała, stan się pogarszał, ból narastał, udałam się do kręgarza, ten ulżył cierpieniom, dał lek nieszkodzący i zastosował blokadę jak u sportowców. Warto było! Na konowałach postawiłam krzyżyk, bo nie ten jedyny raz zawiedli, wcześniej zgrzeszyli zaniedbaniem i pychą pastwili się nad maleństwem a i potem nie poprawili swojego wizerunku, potępieniem piekielnym w skutkach. Rzuciłam klątwę- miałam powody, ale dzięki…, nic nie wraca, błoto pozostało na swoim miejscu i widać skutecznie przylgnęło i przekleństwo trzyma się wybranych. Życzyłam konowałom bezrobocia i to się obecnie dzieje, widzę jak  oszołomieni eterem, przytruci chlorkiem, rozpuszczają kasę sprywatyzowanego mienia naszych szpitali, nic nie potrafią wyleczyć bez aspiryny kurczowo trzymając się chorej procedury, ludziska się leczą same, po co za pośrednikiem, skoro śmiertelni i tak zapłacimy podatki i zemrzemy. Co ze mną będzie, jak zaczną płonąć stosy?
Czemu do tego wracam? Ano, przypomniałam sobie krzywdy, oglądając dramę koreańską, tym razem szpitalna ona była, brrrr! Wzdragałam się, ale przebrnęłam, kąt patrzenia na nią obierając jedynie miłośnie intrygujący. Ponieważ nie jestem ani poważną, ani uważną osobą z wiedzy, jaką wyniosłam ze szpitalnej dramy, to jedynie to, że Azjaci w sporym % mają uczulenie na grykę, wiec biznesu na niej nie zrobię emigrując zarobkowo, poza tym bryndza dla ubogich a rak to norma i mają samże taki NFZ w każdym razie w skutkach podobny, no i chlają wódkę na akord i do nieprzytomności a potem śpią nie mówiąc, dokąd ma powozić taxi, lub wojaże na plecach partnera urządzają i do łóżka, czyjegokolwiek, chyba, że wcześniej rzygną na mieście.   


Tyle bolączek. Skoro leje i wieje, sadowię się wygodnie na kanapie oglądać kolejną dramę :).

(Zapewne wiecie, że odebranie telefonu zaczynającego się np. na 9…, może się skończyć przekierowaniem na Meksyk, Bahamy, czy inne i potem płać człowieku – że tez tacy są bandyci niemyci.)

poniedziałek, 28 września 2015

znowu drama

Była wyciszająca niedziela, teraz do rzeczy.
W codzienności, tej zwykłej, która jest udziałem każdego przydałaby się chwila na coś pięknego, odrywającego od rzeczywistości. Mam to szczęście, że teraz wolnych chwil mi nie brakuje, piękna również a by oderwać się od rzeczywistości, która czasem jednak szarą jest, sięgam po dramy koreańskie. Szczególnie lubię te ‘kostiumowe’.
W dramie, którą polecam było ckliwie, ach! Pierścień, tak do końca życia, bez miary na paluszek Jzgodnie z "10 przykazaniami koreańskich dram"
POCAŁUNEK ten z długą przymiarką, z rozwiązywaniem m ę s k i e g o - powtarzam męskiego- gat () czarnego, prześwitującego kapelusza z końskiego włosia, chroniącego męski koczek sangtu (상투), przyszpilony specjalną -donggot (동곳), na czole zagarniająca niesforne włoski przepaska manggeon (망건) z parą guziczków. U niektórych panów zwisają z gat elitarne, ozdobne koraliki -gatkeun (갓근), ale to powtarzam, ciągle męskie nakrycie głowy.
Sami zobaczcie



   Zrobiło się ciekawie?  

czwartek, 24 września 2015

nadal dramatycznie

Wczoraj tyrałam w ogrodzie, trzeba było zrobić to i owo przed zimą, ona przychodzi czasem zbyt wcześnie i trwa potem w nieskończoność.
Nie daję się zaskoczyć, wrzosy przekwitają, zbieram skromne plony i zwijam węże ogrodowe. Jabłuszka pyszne, ale mizerna jabłonka nie daje ich wiele, okrada ją z pokarmu konował, wypasa pod samym moim płotem gęsty szpaler chwastów leśnych – wysokie drzewa upchane jedno przy drugim: modrzewie, sosny, brzozy i świerki, które chorują na potęgę z tego chciwego zatłoczenia, miały podobno izolować intymność od mojej wścibskości, a zacieniają jedynie i okradaną z pokarmu wszystko to, co z wielkim trudem udało się wyhodować na jałowej, piaszczystej glebie 30 lat wcześniej niczym nieosłoniętej, prażonej słońcem i pozbawionej wody, późno i z oporem przyjmowała ziarno i siewki i rodzić nie chciała tak jałowa i wymęczona była przez poprzedniego właściciela- bezlitosnego i nieudolnego wieśniaka.




Co będę robić jak nadejdzie pora dżdżu? Uczuć się, malować, czytać mądre książki, ciekawe blogi a nawet pisać swoje blogi i jeszcze pytlować z Przyjaciółką, bo ona ma PLAY-a i ja, więc możemy do woli, godzinami. 
I mam nadzieję, że koreańskich dram nie zabraknie. A w nich, no cóż.
Sporo zawiłości, akcja skomplikowana, godziny oglądania, cud, że to wytrzymuję, zakochana jestem i zachwycam się widokami, jedzeniem, przystojniakami – no, co? Że stara, to już nie jestem kobietą? Imion ich nie pamiętam, nie żeby ich tak wielu było, to nie jest łatwe, różnice kulturowe a w uwielbianiu to nie przeszkadza, śledzę losy bohaterów, ryczę najczęściej ze śmiechu - nie sama. Nudy?- a gdzie tam! Każdy odcinek kończy się tak, że oglądanie kolejnego i jeszcze jednego jest obowiązkowe, rano szybko śniadanko i może by jeszcze jeden odcinek, tak nim zabiorę się za obiad? Proszę, proszę – prosić nie trzeba On też tego chce - no!- Patrzcie, jaki zgodny. Oglądamy kolejną wersję z napisami pl. a czasem z angielskimi napisami, wówczas nie rozumiem wielu słów a i tak wchłaniam te koreańskie dramy jak delicje.